W tym sezonie ceny miodu są wyższe o 25-30 proc. Jednak, mimo to, pszczelarze nie mają powodu do radości, bo zbiory w minionym roku były dużo niższe.
Cena miodu. Prezes Podlaskiego Związku Pszczelarzy w Białymstoku, Wojciech Tryzna tłumaczy, że w normalnych sezonach z jednego ula można pozyskać średnio 30 kg miodu. Jednak w minionym roku miodu było mniej o 6-8 kg.

Jak dodaje Dariusz Owłasiuk, właściciel pasieki w Starym Berezowie (reprezentuje również Stowarzyszenie Pszczelarzy Rejonu Puszczy Białowieskiej) jest to już kolejny słaby rok.

– Ostatnie trzy lata były „byle jakie” – tłumaczy. – Pogoda nie sprzyjała pszczelarzom.

Źle, ale nie u wszystkich
Bo to właśnie trudne warunki atmosferyczne miały największy wpływ na małe zbiory. Wiosna była bardzo mokra, maj chłodny, a w dodatku w okresie kwitnienia wielu roślin, np. rzepaku, były bardzo chłodne noce.

– Jednak nie u wszystkich pszczelarzy zbiory musiały być niższe – dodaje Dariusz Owłasiuk. – Duże znaczenie ma to, na jakie pożytki były wożone pszczoły.

Na leśnych pszczoły wytworzyły tylko połowę tego miodu co zawsze.

– Już w 2009 r. było mniej miodu, ale w minionym roku zbiory były naprawdę dużo niższe – mówi Wojciech Zajkowski, pszczelarz z Sokółki.

Po wielu latach cena idzie w górę
Tej straty nie zrekompensują nawet wyższe ceny – choć jak tłumaczy pszczelarz, cena oferowanego przez niego miodu wzrosła z 25-26 zł/l do 30-35 zł/l – w zależności od rodzaju.

– Wprawdzie cena miodu w tym roku poszła w górę, ale trzeba zauważyć, że nie zmieniała się ona od wielu lat – dodaje Dariusz Owłasiuk.

Wojciech Tryzna tłumaczy, że pogoda jest głównym, ale nie jedynym, powodem mniejszych zbiorów miodu. Nie bez znaczenia pozostają też: zmiana profilu upraw – mniejszy udział roślin kwitnących, a więcej np. zbóż (brakuje też odłogów kwitnących od maja do sierpnia) oraz bardziej powszechne stosowanie chemii w rolnictwie.

Marka z Białowieży
Dariusz Owłasiuk wraz z siedmioma innymi okolicznymi pszczelarzami produkuje Lipiec Białowieski – miód, który znajduje się na Liście Produktów Tradycyjnych, prowadzonej przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (został na nią wpisany już 1 2005 roku). Jednak jego zdaniem taka promocja na razie nie pomaga w sprzedaży.

– Nasze społeczeństwo nie przywiązuje jeszcze dużej uwagi do jakości – mówi pszczelarz ze Starego Berezowa. – W krajach zachodnich jest inaczej, ludzie zwracają dużą uwagę na to co jedzą.

Polscy pszczelarze liczą straty nie tylko przez pogodę, ale także przez przepisy. (fot.PAP/Łukasz Ogrodowczyk)

- Czekam już w napięciu na pierwsze obloty. Wtedy będzie wiadomo ile pszczół dobrze przezimowało, wtedy będzie można szacować ile miodu będzie. Obawiam się, że może nie być wesoło! Z coraz większym niepokojem obserwuję wszystkie anomalie pogodowe – przyznaje Franciszek Wieczorek, pszczelarz z Torunia.

A słodko, póki co – nie jest. Mniej miodu, ale także pszczół. W 2010 roku ubytki sięgnęły 10 proc. Przyczyniły się do tego między innymi złej jakości cukier, środki chemiczne i zaprawy nasienne. Wiele pasiek, m.in. na Kujawach i Pomorzu, świeci pustkami.

- Tak zwany syndrom masowego ginięcia pszczół przychodzi z Zachodu i niestety to nie pozostaje bez wpływu na nasze pasieki w kraju. Pszczół jest mniej, miodu więc także – przyznaje Tadeusz Dussa, prezes okręgowego Związku Pszczelarzy w Toruniu.

Na dodatek, mimo stosowania leków o różnych substancjach czynnych i zabiegów leczniczych, w ulach wciąż sieje spustoszenie warroza. Pszczelarze już teraz alarmują, że środki ochrony są coraz droższe, a w tym roku niektóre podrożały nawet o połowę. Krajowego miodu jest więc bardzo mało, a skup jest sporadyczny. Firmy, które nie zadbały o zapasy mogą nawet wypaść z rynku.

Polscy pszczelarze liczą straty nie tylko przez pogodę, ale także przez przepisy. Odkąd pozwalają na to przepisy, krajowy miód jest często mieszany z importowanym z Chin i wzbogacany m.in. o pestycydy. - Rynek jest zalewany miodem z Chin. A on jest skażony antybiotykiem, my nie możemy go w pasiekach krajowych stosować! To niezdrowe, ale który konsument o tym pomyśli, gdy bierze ze sklepowej półki miód tańszy, importowany zamiast polskiego? A przecież nie jest sztuką produkować miód tani, ale służący zdrowiu! – tłumaczy pszczelarz Józef Pitrus.

Po pierwszych zbiorach za polski miód trzeba więc będzie słono zapłacić. Eksperci już zapowiadają, że ceny słodkiego nektaru mogą wzrosnąć przynajmniej o połowę. Wtedy do krajowego przetwórstwa może trafić miód nie tylko z ukraińskiego czy węgierskiego rynku, ale nawet z Ameryki Południowej czy Afryki.

Co powinna zawierać etykieta opakowania miodu w ramach sprzedaży bezpośredniej?
Każde opakowanie jednostkowe miodu wprowadzane na rynek powinno posiadać prawidłową etykietę
Wielu pszczelarzy myli rolę etykiety, traktując ją jako własną ulotkę reklamową. A przecież jest ona wizytówką pszczelarza. Na niej powinny się znajdować informacje przeznaczone dla konsumenta, które ułatwią dokonania właściwego wyboru i zakupu miodu zgodnego z jego oczekiwaniami. Umieszczając te dane pszczelarz spełnia swój obowiązek wymagany prawem. Szczegółowe uregulowanie zawarte jest w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych ( Dz. U. Nr 220, poz.1856 z póź. zmianami).
Nazwa miód może być użyta wyłącznie do oznakowania środka spożywczego, który jest naturalnym słodkim produktem wytwarzanym przez pszczoły Apis mellifera, przez łączenie z własnymi specyficznymi substancjami nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin, składowanym, odparowywanym i pozostawionym do dojrzewania w plastrach. Zgodnie z przepisami w sprawie Szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu.
Co powinna zawierać etykieta?

* Pełną nazwę rodzaju i odmiany miodu np. miód pszczeli nektarowy wielokwiatowy.
* Datę minimalnej trwałości. Termin przydatności do spożycia 36 m-c od daty rozlewu.
* Warunki przechowania. Chronić przed bezpośrednim działaniem słońca. Przechowywać w temp. 18° C.
* Oznaczenie partii produkcyjnej. Najczęściej umieszczamy informację, że data rozlewu jest jednocześnie numerem partii.
* Datę rozlewu. Jest to data rozlewania miodu do słoików. Można tą informację podać na nakrętce stemplując datownikiem datę faktycznego rozlewu miodu. Natomiast na etykiecie umieścić tylko informację, że data rozlewu jest jednocześnie numerem partii.
* Dane identyfikujące pszczelarza. Podajemy imię i nazwisko z dokładnym adresem zamieszkania.
* Weterynaryjny numer pasieki. Jest to numer nadany pasiece w ramach nadzoru weterynaryjnego.
* Miejsce pochodzenia. Np. z zielonych płuc polski, produkt polski, miód z polskiej pasieki czy też miód z własnej pasieki.
* Rozporządzenie MR i RW / Dz. U. 2003 .181.1773 / lub Norma Polska PN – 88/A-77626 jako gwarant prawny naszego miodu.

Umieszczając na swojej etykiecie Polską Normę PN-88/A –7726 pszczelarz nie musi posiadać żadnego pozwolenia ani certyfikatu na jej stosowanie. Wyżej wymieniona norma jest normą do dobrowolnego stosowania. Powołujący się na nią pszczelarz sam gwarantuje, że jego miód spełnia jej wymagania.

Dodatkowo na etykietach można spotkać wartość odżywczą, inaczej nazywaną oświadczeniem żywieniowym. Ta informacja stwierdza, sugeruje albo daje do zrozumienia, że środek spożywczy ma szczególne właściwości odżywcze /proszę nie mylić z właściwościami leczniczymi/. Przepisy polskie jak i unijne nie wymagają korzystania z usług specjalistycznych laboratoriów przy określeniu tej wartości. Jeśli pszczelarz jest w stanie sam określić taką wartość, może to zrobić.

Drugą dodatkową informacją umieszczaną na etykiecie jest kod kreskowy. Musimy wiedzieć, że kod kreskowy jest tylko identyfikatorem pozwalającym na szybkie otrzymanie potrzebnych danych. Zasada działania jest podobna do numerów rejestracyjnych samochodu. Posiadając numer rejestracyjny i mając dostęp do odpowiedniej bazy danych, można otrzymać pełne dane osobowe jego właściciela. Dane zawarte w kodzie kreskowym są ciągiem znaków, któremu w bazie danych przyporządkowane są informacje.
Zgodnie z uregulowaniami prawnymi na dzień dzisiejszy pszczelarz nie ma obowiązku umieszczania kodu kreskowego na swojej etykiecie. Potrzebują go handlowcy i to oni wymuszają na pszczelarzach uzyskanie kodu i umieszczanie go na swojej etykiecie. Takim działaniem automatyzują identyfikowanie swoich produktów i tym samym usprawniają informację o przepływie towaru magazyn – klient i rzecz najważniejsza – zmniejszają czas i koszty obsługi klienta. Takie działania są jednostronne i krzywdzące pszczelarzy.
Pamiętajmy na etykiecie nie podajemy numeru sprzedaży bezpośredniej.
Czego nie powinna zawierać etykieta miodu – na podstawie najczęściej popełnianych błędów

* Nie powinno być na niej określeń: „ zdrowy”, „bezpieczny” lub innych wprowadzających w błąd konsumenta.
* Sugerowania, że ten rodzaj miodu ma specjalne właściwości, które w rzeczywistości posiadają wszystkie dobrej jakości miody.
* Umieszczania tekstu lub rysunku i tym samym przypisywania miodowi właściwości lub działania, którego on nie posiada.

Lek . Wet. Artur Arszułowicz

Polska jest krajem o długotrwałych i szeroko rozwiniętych tradycjach pszczelarskich. Przez wiele lat transport naszego kraju opierał się na eksporcie naturalnych surowców, również miodu. Jednak, mimo iż ilość i jakość produkowanego w Polsce miodu jest imponująca, roczne spożycie miodu na mieszkańca wynosi zaledwie około 0, 4 kg, gdy w niektórych krajach Europy zachodniej sięga 3 kg.

Miód jest produktem wysokokalorycznym, w 100g tego surowca zmagazynowane jest średnio 319 kcal. Właściwości składników biologicznie czynnych zawartych w danej roślinie, z której pszczoły pobrały nektar determinują działanie poszczególnych miodów. Tak też różnorodne miody, np. gryczany, Mniszkowy, lipowy będą różnic się znacznie smakiem, działaniem i wskazaniami do zastosowania w lecznictwie. Miody akacjowe, gryczane i mniszkowe zaleca się w chorobach przewodu pokarmowego, miętowy i rzepakowy podawany jest w chorobach wątroby, malinowy w chorobach układu krążenia, wrzosowy w dolegliwościach nerek i gruczołu krokowego, a melisowy i lipowy wykorzystuje się w przypadkach układu nerwowego.

Odrębnym przypadkiem są miody spadziowe. Ze względu na większą ilość różnorodnych substancji, jakie zawierają na ogół uważa się je za bardziej cenne dla leczenia od miodów nektarowych. Miód najczęściej jest stosowany, jako smaczny komponent codziennej diety. Jednak dowiedziono, że osoby często spożywające miód są statystycznie zdrowsze. Można, więc wywnioskować, że wprowadzenie miodu do jadłospisu stanowi profilaktykę dolegliwości m.in. układu nerwowego, pokarmowego i sercowo-naczyniowego.

Informacje o cenach miodu w sklepach

Informacja o cenach miodu pochodzącego bezpośrednio  z pasiek  pszczelarzy wrzesień

Barbara Czarnecka

Targi Pszczelarskie w Częstochowie to jedna z imprez podczas Krajowej Wystawy Rolniczej towarzyszącej  Dożynkom Jasnogórskim. W tym roku jak zwykle cieszyły się dużym zainteresowaniem. Mimo, że nie był to najlepszy rok dla zbioru miodu, stoisk pszczelarskich było 40,  a wystawcy przybyli z 11 województw. Oko zwiedzających i kupujących przyciągały ładnie prezentujące się stoiska z produktami pszczelimi, miodami pitnymi, całą gamą wyrobów woskowych, preparatów na bazie produktów pszczelich, sprzętem pszczelarskim, literaturą fachową a także żywe pszczoły w  oszklonym uliku.

Ceny miodów podczas Targów kształtowały się następująco:

♦Cena podana jest w opakowaniach o pojemności 0,9 litra tj ok. 1,25-1,30kg,

• Miód wielokwiatowy od 25- 30zł (przeciętnie 28zł.)
• Miód rzepakowy od 25-30zł (przeciętnie 27zł.)
• Miód lipowy od 30-35 zł (przeciętnie 34zł.)
• Miód gryczany od 30-35zł. (przeciętnie 32,5zł)
• Miód spadziowy (spadź iglasta) od 35-50zł. (przeciętnie 44 zł)

W małych ilościach był  miód akacjowy, nawłociowy, malinowy, wrzosowy, faceliowy i  mniszkowy .

W przyszłym roku Śląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Częstochowie będzie organizował jubileuszową XX Krajową Wystawę Rolniczą, na którą już teraz zapraszamy. Przypada to zawsze w pierwszą sobotę i niedzielę września.
Barbara Czarnecka

Ponad 30 mln euro rocznie wyniesie wsparcie dla hodowców pszczół z budżetu unijnego w latach 2011-2013. Polscy pszczelarze corocznie dostaną ponad 2,5 mln euro. Drugie tyle dołoży budżet państwa.

Pieniądze te będą wydawane przede wszystkim na zwalczanie warozy. (Waroza to najgroźniejsza choroba dziesiątkująca od lat ule, a czasami i całe pasieki). Ponadto z tych pieniędzy pszczelarze będą mogli finansować zasiedlanie uli, ich sezonowe przenoszenie, a także badania laboratoryjne i programy naukowo-badawcze.
Komisja Europejska zatwierdziła krajowe programy wsparcia pszczelarstwa złożone przez wszystkie 27 państw członkowskich UE. Ich wspólnym celem jest „poprawa produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelarskich w latach 2011-2013″. Bruksela przeznaczy z unijnego budżetu na ten program 32 mln euro rocznie. To o 6 mln euro więcej niż wydawano rocznie na ten cel w latach 2008-2010. Zasada jest taka, że UE sfinansuje w każdym kraju nie więcej niż 50 proc. kosztów wsparcia dla pszczelarstwa – resztę wykładają miejscowe władze. W przypadku Polski Bruksela przeznaczyła kwotę 2 mln 515 tys. euro rocznie. Razem z pieniędzmi krajowymi będzie to 5 mln 30 tys. euro. Te pieniądze w 2011, 2012 i 2013 roku będą rozdzielone między właścicieli ponad 1,1 mln uli.
Okazuje się, że nasze pasieki stanowią 8 proc. wszystkich uli w UE. Najwyższe dotacje z Komisji Europejskiej otrzymają Hiszpania – 5,5 mln euro (na prawie 2,5 mln uli), Rumunia – prawie 3,5 ml euro (na blisko 1,3 mln uli), Włochy – ponad 3 mln euro (na ponad 1,1 mln uli), Grecja – 2,8 mln euro (1,5 mln uli) i Francja – 2,75 mln euro (1,3 mln uli). Najniższe wsparcie przypadnie w udziale krajom, gdzie hodowla pszczół jest najmniejsza (np. Malta, Luksemburg, Finlandia, Irlandia, Estonia).
Jaki ma być skutek wspierania pszczelarstwa? Chodzi przede wszystkim o zahamowanie wysokiej śmiertelności pszczół, z czym hodowcy od lat nie mogą sobie poradzić. To oczywiście powoduje narastanie trudności ekonomicznych w gospodarstwach, tym bardziej że również ceny miodu nie zawsze zapewniają zyski hodowcom. W tej sytuacji część z nich nie czeka nawet na atak warozy czy innych chorób lub bankructwo, tylko likwiduje hodowlę. Tymczasem kondycja tego sektora jest ważna dla rolnictwa, bo pszczoły spełniają podstawową rolę w procesie zapylania roślin. Ich brak powoduje zagrożenie dla zachowania różnorodności biologicznej na terenach rolniczych.
Krzysztof Losz

Firma z Chicago przemycała miód, który tak naprawdę pochodził z produkcji z Chin. Wszystko po to, by uniknąć wyższych opłat za import produktu do Stanów.

W środę prokurator Patrick Fitzgerald ogłosił akt oskarżenia przeciwko 11 kierownikom z Niemiec i Chin oraz 6 firmom, które były zamieszane w przemyt do Chicago, nielegalnego miodu z Chin.

Kierownictwo firm zostało oskarżone o nielegalne etykietowanie chińskiego miodu, tak by był  on postrzegany jako pochodzący z innych krajów. Wszystko to, by ominąć obowiązujące opłaty przewozowe.

W 2001 roku, departament handlu Stanów Zjednoczonych wprowadził opłaty antydumpingowe na miód. Wysokość obowiązującego podatku wynosi obecnie $2,06 netto za kilogram miodu.

Prokuratura twierdzi, że wspomniany chiński miód był skażony antybiotykami, jednak zapewnia, że nie są one szkodliwe dla zdrowia.

„Nie ma powodu do obaw, że ten miód powoduje jakiekolwiek szkody dla zdrowia lub życia człowieka”  – powiedział Fitzgerald.

Jak informuje prokuratura, w centrum spisku znajduje się firma z Niemiec.

Rzekomo miód był kupowany od kilku chińskich dostawców po wyjątkowo korzystnej cenie, a następnie wysyłany do innych krajów, gdzie „usuwano wszelkie ślad, które mogłyby świadczyć o tym, że miód został wyprodukowany w Chinach.” Akt oskarżenia zawiera 44 zarzuty.

Dwóch kierowników firmy z siedzibą w Chicago – Stefanie Giesselbach i Magnus Buddenbrock zostali aresztowani w maju 2008 roku. Zgodzili się na współpracę  z prokuraturą.

W sumie, jak dotąd w sprawie zostało oskarżonych 15 osób.

Grozi im kara kilku lat pozbawienia wolności oraz grzywna w wysokości do $250,000.

F(AW)